Dit is ernstig!
“Dit is ernstig, uw dochter moet direct naar het ziekenhuis”
Dit kreeg mijn moeder te horen van de huisarts nadat hij mij, ik was 9 maanden, had onderzocht.
Na het vertrek van de huisarts ging mijn moeder naar boven om mij voor te bereiden op het ziekenhuis bezoek en toen toeterde beneden de ambulance al, het was ernstig.
In het ziekenhuis werd na een uur de diagnose hersenvliesontsteking gegeven.
In mijn jeugd heb ik dit verhaal altijd gehoord en ook dat ik geluk had gehad dat ik er nog was, zonder verdere restverschijnselen. Op internet lees ik nu, 2022, dat dit neurologische uitvalsverschijnselen, gehoorverlies, epilepsie en cognitieve problemen kunnen zijn. 1 op de 5 herstelt volledig. Ik heb geluk gehad!
Na 40 jaar kwam het terug
Pas toen ik mijn allereerste reading kreeg werd ik weer geconfronteerd met deze ziekte. Een vriendin had mij gevraagd mee te gaan naar de Intuïtieve Trainingen in Zutphen. Ik zei meteen ja, ik ben nieuwsgierig maar in mijn hoofd borrelde gelijk allerlei oordelen op zoals het is super zweverig, wat een alternatief geneuzel, hoe weet ik dat dit klopt, wie zijn zij dan wel?
Bij binnenkomst werd mij gevraagd of ik een reading wilde en ik antwoordde bevestigend. En inderdaad dit was mega zweverig, de vrouw tegenover mij had haar ogen dicht, zij wapperde met haar handen, pufte, zei de hele tijd mijn naam en stelde vragen. Zodra ik de vragen wilde beantwoorden zei zij: “nee dat hoeft niet dat doet je energie.” Okay.
Op een gegeven moment zei ze, je bent perfectionist en controle freak. Yeah right dacht ik, zo zie ik er ook uit, kort strak platina haar en een net jasje aan, ik ben in control. Maar toen kwam het, zij stelde de vraag “hoe komt dat?”.
En je raadt het al, zij verwees naar de periode van mijn verblijf in het ziekenhuis. Zij vertelde dat ik als baby’tje ernstig ziek was geweest en dat mijn moeder vreesde voor mijn leven.
Communicatie als baby
Als baby communiceer je met je omgeving nog niet op basis van je zintuigen maar energetisch. De energie van mijn moeder veranderde en ik als baby voelde dit als “ojee er is gevaar, er is iets met mama”.
De eerste stappen naar conditionering werden gezet omdat de liefdevolle, veilige en vertrouwde omgeving van thuis werd verruild voor het ziekenhuis.
Nadat ik de reading had ontvangen wilde ik het verhaal uiteraard checken. Mijn moeder bevestigde dat zij na het horen van de diagnose naar huis werd gestuurd, nu is dit ondenkbaar. Zij wilde lopen en bij haar ouders haar verhaal doen, maar die waren er niet en al strompelend en zich vasthoudend aan hekjes vond zij de weg naar huis.
Ongelooflijk toch dat je dit allemaal opslaat als kind, nu begrijp ik het maar in 2009 ten tijde van de reading was dit pure magie. Dit wilde ik ook leren, en ik ben meteen gestart met de opleiding. In 2013 was ik gecertificeerd reader.
Als kind heb ik geleerd goed om te gaan met mijn energie, mijn ouders hamerden erop dat ik niet te veel deed anders zou ik oververmoeid raken. Energie management is mij dus met de paplepel ingegoten.
Interessant is ook dat ik van mijn moeder pas vorig jaar nieuwe informatie over deze stressvolle tijd heb ontvangen, namelijk dat ik om besmetting te voorkomen in quarantaine moest en slechts 1 uur per dag bezoek mocht hebben.
Wat een impact heeft dit gemaakt op alle partijen, mijn ouders, mijn zussen en broer en natuurlijk op mij. Ik heb geluk gehad en ben dagelijks dankbaar dat ik geen restverschijnselen heb en dat ik gewezen ben op het goed managen van mijn energie.
Dit is mijn werk, geweldig toch, hoe dat wat je mee maakt allemaal puzzelstukjes zijn die bijdragen aan het eindplaatje.