Vertrouwen op het nu als je hoofd blijft draaien

Zeg maar gerust: je bent er klaar mee.
Want je wéét het toch.
Je hebt genoeg gelezen, gevoeld, geluisterd, gemediteerd, gehuild en gelachen.
Je hebt je innerlijke kind omarmd én streng toegesproken.

Toch weet je ook: ik wil echt vertrouwen op het nu.
Maar je hoofd houdt niet van wachten.

En voor je het weet zit je er weer middenin.
De gewoonte van het malende, logische, dwingende denken.
Terwijl je het allemaal snapt.
Blijft je hoofd maar draaien.
En het lullige is, je gelooft het nog steeds.

In de praktijk zie ik dit juist vaak terugkomen.
Ondernemers die alles weten over energie, bewustzijn, beperkende overtuigingen, een ochtendritueel hebben waar je u tegen zegt, en tóch steeds in hetzelfde kringetje terechtkomen.

De stemmen zijn subtieler geworden. Spiritueler zelfs.
Het ego is gewoon mee geëvolueerd.
Het is nu de innerlijke criticus met een yogamat onder z’n arm.
En die zegt
“Jeetje, dit zou jij toch allang moeten kunnen.”

Dus……

Wat zeggen de cijfers?

Volgens TNO ervaart 1 op de 5 ondernemers mentale uitputting.
En dan hebben we het niet over mensen die niks doen.
63 % van de werkenden piekert dagelijks.
35 % presteert daardoor slechter.

Dat komt niet doordat ze onwetend zijn.
Ze blijven vertrouwen op wat hun hoofd ze influistert.
Zelfs als dat hoofd inmiddels fluistert in termen als “bewustzijnsproces”.

Alles wat je ervaart, ontstaat via denken in het moment.

Wat je voelt komt voort uit je beleving van de gebeurtenis, niet uit de gebeurtenis zelf.
Die beleving loopt via het filter in je hoofd.

Oplossen en analyseren hoeft niet.
Herkennen is genoeg.

De gedachte zorgt voor de beweging van binnen.
Maar het is de vrije wil die de ervaring kleurt.
Je kunt geloven wat opkomt, of het voorbij laten waaien.
Je kunt erin stappen, of even wachten.
Er is altijd een keuze.
En die keuze bepaalt wat je voelt. Niet de gedachte zelf. Gedachten zijn neutraal. Wij met onze vrije wil bepalen de kleur.

Waarom weten wij dit niet meer?

We zijn opgegroeid in een malletje.
Thuis, op school, in de familie.
Iedereen doet wat hoort, wat past, wat veilig voelt.
Wat goed is voor Jantje voelt meteen ook passend voor Marietje.
Dus leer je dat zo te doen, zo te zijn, zo te kiezen.

En op een dag zit je in een studie, een baan, een leven
dat precies binnen die vorm valt.
Totaal onbewust, gewoon zoals het hoort.

Tot je iets wilt wat buiten het malletje ligt.
Een andere richting. Iets wat je van binnenuit voelt.
En dan zegt alles in je systeem
“Zou ik maar niet doen. Dat voelt raar. Het zal niet dé goede keuze zijn”.

Spoiler alert, dat is het ego.
Die houdt ongelooflijk veel van het malletje.
Lekker overzichtelijk en veilig.

Vrijheid ligt buiten het malletje.
In de ruimte waar je voelt en vertrouwt op wat klopt,
zonder dat je hoofd het eerst heeft goedgekeurd.

Herkennen wat ego is

– wacht, terwijl je allang voelt wat klopt
– niet durft te kiezen, omdat je het eerst zeker wilt weten
– bevestiging zoekt, buiten jezelf
– blijft nadenken, nog één keer dan
– oordeelt over jezelf en/of de ander
– je schaamt, terugtrekt, verstrakt
– iemand anders verantwoordelijk maakt
– jezelf kleiner maakt dan je bent

En voor je het weet, is dat heldere weten weer een herinnering geworden.
Je wist het net nog helemaal en nu weer niet.

Wat helpt dan?

Het begint bij je gedachten opmerken.
Dat je denkt: ah, daar ben je weer – die stem die zegt dat het slim is om ‘nog even een funnel te optimaliseren’.
Je voelt hoe je lijf nog niet mee wil.
En je kunt gewoon doorademen (dat doet je lijf automatisch), terwijl je hoofd weer in de gewoonte schiet en alweer een rondje vooruit rent.

Je kunt altijd terug naar dat eerste moment waar de gedachte begon.
Het moment waarop je dacht dat zichtbaar zijn iets ingewikkelds was.
Dat klanten iets van je nodig hadden wat jij nog niet was.
Klein blijven veiliger voelde dan jezelf echt te laten zien.

Of je doet vijf minuten echt helemaal niks.
Je hoeft geen intentie te zetten, niet te mediteren, helemaal niets.
Ga kijken wat er in je opkomt.
Een gedachte. Nog één en nog één.
En dan merken: hé, ik leef nog. Alle gedachten bewegen door mij heen. Ik hoef niks. Je bent aanwezig.

En dan komt echt je ego wel weer om de hoek.
Met twijfels, vragen, tijdlijnen.
Met het script van hoe het hoort, hoe het moet, hoe het is afgesproken. Zo zijn wij nou eenmaal gemaakt.

Terug in Vertrouwen

Overgave is niet iets wat je doet.
Het is wat er gebeurt als je even niets doet.
Als je stopt met het vastgrijpen van je gedachten.
Zodat je toestaat dat het leven er altijd is, dat is het nu.
En dat voelt super lekker, zodra je er weer woorden voor zoekt ben je weer weg.

Zodra je durft te vertrouwen op het nu, opent zich iets. Kalm en stil.
Alleen je hoofd heeft het nog niet door.

Ik werk met ondernemers bij wie alles werkt, maar iets niet klopt.
Die willen ontrafelen wat er onder de oppervlakte speelt.

En op een gegeven moment denken: ja oké, en nu?
Dan voel je: dit wil ik niet meer alleen doen.
Je geeft jezelf een JA. Een beweging van binnenuit.
En dan komt er iets in beweging. Zo werkt het nou eenmaal.

Samen kijken we naar wat zich laat zien, als je niets hoeft op te lossen.
En dan valt vanzelf het kwartje.

Je bent het denken niet.
Je bent de ruimte waarin het denken verschijnt.

En die ruimte? Die is er altijd.
Ook als je hoofd niet weet hoe.
Ook als vertrouwen op het nu nog onwennig voelt.

If the only thing people learned was not to be afraid of their experience, that alone would change the world.
Sydney Banks

ps: in september start de Master Your Mind, stuur me een bericht als je merkt dat je meer hier over wilt weten.

#threeprinciples #ego #denken #ondernemen #lichtlerenensimpel #intuïtiefleiderschap #deverlichteondernemer

Klik op deze link